دانشکده دندان پزشکی مشهد

نام	دانشکده دندان پزشکی مشهد
تأسیس	١٣٤٤
بنیانگذاران	دکتر حسین سامی راد - پزشک متخصص اطفال دکتر امیر اسماعیل سندوزی - دندان پزشک دکتر بدری تیمورتاش - دندان پزشک
محل	مشهد ١٣٤٤ دانشکده پزشکی، دفتر دکتر سندوزی (مجله دانشکده) ١٣٤٥ خیابان اسرار (اجاره - منزل آقای قائم مقامی) ١٣٤٧ خیابان کوهسنگی (اجاره - باشگاه ورزشی) ١٣٥٣ ساختمان اصلی - ابتدای بلوار وکیل آباد . مقابل پارک ملت (پارک آریامهر آن زمان)

١٣۴۴-١٣۴۶ دکتر فریدون فرزین
١٣۴۷-١٣۴۹ دکتر بدری تیمورتاش
١٣۵۰-١٣۵۲ دکتر اسماعیل سندوزی
١٣۵۲-١٣۵٣ دکتر هوشنگ فرشید
١٣۵۴-١٣۵۷ دکتر حمید نیکوکاری
١٣۵۸-١٣۵۸ دکتر علی حدادیان
١٣۵۸-١٣۵۹ دکتر فریدون پورجبار
١٣۵۹-١٣۶۲ دکتر محمد علی گرائیلی
١٣۶۳-١٣۶۴ دکتر سیدعلی اکبر حسینی
١٣۶۴-١٣۶۵ دکتر رضا آقاسی زاده
١٣۶۵-١٣۶۹ دکتر علی اصغر حسین پورخرازی
١٣۶۹-١٣۷۲ دکتر سیدعلی اکبر حسینی
١٣۷۲-١٣۷۸ دکتر حسن حسین پورجاجرم
١٣۷۸-١٣۸۲ دکتر حبیب الله قنبری
١٣۸۲-١٣۸۵ دکتر سید علی اکیر حسینی
١٣۸۵-١٣۸۸ دکتر محمدحسین ضرابی
١٣۹۲-١٣۸۸ دکتر مصطفی شهابی
١٣۹۲ دکتر حسن حسین پورجاجرم

مدتی است که برای اولین بار، بنا به مدارکی که در اختیار بود، در ایردن نام دکتر امیر اسماعیل سندوزی به عنوان یکی از بنیانگذاران دانشکده دندان پزشکی مشهد مطرح شد. برخی عزیران ایردن را مورد انتقاد و بعضاً بی مهری قرار داده و به این کار معترض شدند که چرا وقتی همه جا نام مرحوم دکتر فرزین به عنوان مؤسس مطرح بوده، شما افراد دیگری را معرفی می کنید؟! وقتی از این دوستان مدرک مطالبه کردیم و استدلالات مختلف را مطرح نمودیم، نه مدرکی داشتند و نه پاسخی قانع کننده برای اعتراض خود!

از آنجا که خوشبختانه دکتر امیر اسماعیل سندوزی در قید حیات بوده و امکان ارتباط فراهم بود، موضوع با خود ایشان مطرح شد و در خواست کردیم که موضوع را برای حرفه ای های دندان پزشکی و جامعه توضیح دهند. ایشان در مکاتبات متعدد دکتر افتخاری طی سال های پیش نیز از بیان کامل موضوع خودداری کرده بودند که نامه های مربوطه چند سال قبل با محبت دکتر افتخاری در اختیار ایردن قرار گرفت و در همین صفحه منعکس گردید. در تماس ما، ابتدا دکتر سندوزی با تواضع فراوان مانع طرح موضوع بودند و حاضر نبودند در برابر نام استاد خود، دکتر فرزین، نام ایشان مطرح شود اما پس از اصرار ما، موضوع را به صورت کامل و شفاف توضیح داده و روشن نمودند. پس از این توضیحات بود که مشخص شد تا به حال خطایی صورت گرفته و مؤسس واقعی این مرکز خود دکتر سندوزی هستند. لطفا اگر عزیزانی مدرک یا نظر دیگری دارند از طریق محل ارسال پیام در همین صفحه و یا ایمیل به ما اطلاع دهند.

در سال های گذشته بارها از سوی ایردن از برخی متولیان محترم دندان پزشکی در خواست کردیم که سوابق دندان پزشکی را که در انبار پنهان کرده و امیدوارند که روزی منتشر خواهند کرد به ما بسپارند تا با هزینه خود در اختیار جامعه بگذاریم اما با عدم توجه به این درخواست امکان دسترسی به آن را از ما و مخاطبین سلب کردند. امید وافر داریم که بلایی که سر مدارک جامعه در زمان انتقال به انجمن رخ داد، مجدداً تکرار نشود.

بخشی از سخنان آقای دکتر سندوزی که در تاریخ 10 شهریور ماه 1390 (دیروز) پس از اصرار ایردن، ابتدا اظهار و سپس مرقوم و ارسال کردند:

امیر اسماعیل سندوزی، مؤسس دانشکده دندان پزشکی مشهد
دهم شهریور ١٣٩٠

مصاحبه با دکتر امیر اسماعیل سندوزی درباره دانشکده دندان پزشکی مشهد,10شهریور1390

مصاحبه با دکتر امیر اسماعیل سندوزی درباره دانشکده دندان پزشکی مشهد,10شهریور1390

ایردن: آقای دکتر موضوع تأسیس دانشکده دندان پزشکی مشهد همواره مورد اختلاف نظر و ابهام بوده است. تقاضا داریم برای اولین بار، ماجرای تأسیس را برای ثبت در تاریخ دندان پزشکی ایران بفرمایید.

دکتر سندوزی: آقای دکتر افتخاری ایمیلی برای من فرستاده بودند و پرسیدند که نام شما در ایردن به عنوان مؤسس دانشکده مشهد آمده و این موضوع با مدارک من نمی خونه. من یک شرحی دست نویس براشون نوشتم و اسکن کردم و با ایمیل فرستادم. گفتم اولا من نام نویسی نکردم، یکی از دوستان نوشته و همچنین من هرگز ننوشتم من مؤسس آنجا بودم. من از اون دوستم هم خواهش کردم که برای من هیچی نگذارید، می دانم که ایجاد دردسر می کنه ...

... درباره تأسیس دانشکده دندان پزشکی مشهد
ایردن عزیزم،
از من پرسیده اید داستان تأسیس دانشکده دندان پزشکی مشهد چه بوده است. در پاسخ باید بگویم، این نخستین باری است که کسی پس از 50 سال (نیم قرن!) چنین مشتاق، به معنای رضامندی، عشق داشتن و از روی علاقه برای درک و فهم خودش و دیگران چنین پرسشی را مطرح می کند. دوستان قبلاً هم پرسیده بودند، برای روشن شدن موضوع یا رفع شبهه بود، چنین پی گیر موضوع نبودند.
به دو نکته اشاره کنم و جواب سؤال شما را بدهم:
اول هر کجا در این فشرده نویسی به واژه "من" بر می خورید آن را "هیچ" بشمارید نه منیت خود فریفته گرفتار "ایگو". دو تصور می کنم من انسانم و در معرض اشتباه ناخواسته و ندانسته. باور دارم آنچه می گویم از روی صدق است و صفا، ولی صد در صد واقعیت نیست. درک من است از یک رویداد! منتظر اصلاح، راهنمایی و پذیرش هر گونه نقدی هستم.
دوم: فشرده بیش از ده سال فعالیت برای انجام چنان کاری در نیم ساعت وقت، گوینده را از خطا در بیان حقوق دیگران که در این راه پیشرو بوده اند مصون نمی دارد. بر من ببخشایند.
اما داستان:
سال 1333 است، با سر و زلف از ته تراشیده، به لطف دکتر محسن سیاح استاد دانشکده دندان پزشکی تهران و معاون نامرئی و دائمی رئیس دانشگاه (بنام رئیس اداره بازرسی یا عنوانی بدین معنا) و شخص آقای دکتر جهانشاه صالح که وزیر وقت بهداری بودند، به مشهد منتقل شدم. مشهدی که در آن زمان یکی از پرجمعیت ترین و مهاجرپذیرترین شهرهای ایران بود و دانشکده ای بی نام و نشان برای تربیت "دندانسازان پراتیکی" که بیماری های لثه را به صورت "لصه" یا "لسه" بر تابلوهای گوناگونشان می نوشتند!!
صدها دکان مطب مانند که خودشان قالب می گرفتند و خودشان می ساختند بود. از اقصی نقاط ایران، هند و افغانستان برای زیارت و درمان به مشهد می آمدند. چنین شهری سه دندان پزشک تحصیل کرده داشت یکی دکترآرام که مسیحی و فارغ التحصیل از دانشکده دندان پزشکی تهران بودند، با مطبی آبرومند با صندلی و چرخ پایی و نور افکنی. دیگری سرکارعلیه خانم دکتر بدری تیمورتاش بودند، تحصیل کرده بلژیک و تبعید شده فامیل به تربت و مشهد با یک صندلی ساخت ایران، یک چرخ پایی و لامپ دویست واتی از سقف آویزان. دیگری افسری مأمور به خراسان که موقت آمد و رفت.
در دیدارم با آقایان و خانم دکتر، هر کدام به نحوی برخورد داشتند. دکتر آرام بزرگ منشانه و شاد، سرکار خانم دکتر تیمورتاش که برای منِ 25 ساله حرمتی دلسوزانه و مادرانه و تا حدودی- به علت سن کم من- ناباورانه داشتند، تا وقتی نامه آقای دکتر فریدون فرزین را خدمتشان ندارم که استادم بودند، باور نکردند که دکترا دارم! بعد هم باورشان شد و دانستند که دکتر دندان پزشک هستم و کارمند وزارت بهداری مأمور در مشهد اولین جمله شان این بود: "حالا که شما آمده اید و در اداره بهداری استان کار می کنید، شرّ این دندانسازان را از سر مردم بی گناه کوتاه کنید. خجلت آور است."
خدمت ایشان عرض کردم: شهری به این بزرگی که فقط یک درمانگاه رایگان برای "فقط کشیدن دندان" دارد و سه دندان پزشک، مردمش چه کنند؟ آنها که یقه مردم را نمی گیرند بکشند در دکانشان! مردم خودشان از روی ناچاری مراجعه می کنند."
برای خواندن بقیه، مطلب، لطفاً اینجا کلیک کنید

دکتر در ناحیه گردن و کام به دلیل کانسر *، جراحی کرده اند و چون صدایشان کاملاً مفهوم نیست، متن فوق را پس از مصاحبه، با دستخط خویش فرستادند که در بالا ارائه شد.

*MUCOEPIDRMOID CARCINOMA OF THE PALATE
SURGERY: BI-LATERAL NECK DESECTION, TOTAL PALETECTOMY O F SOFT AND PARTIAL HARD PALATE

مصاحبه با دکتر عباسعلی صحافیان، ارتودنتیست و عضو هیأت علمی دانشکده دندان پزشکی مشهد در آبان ماه 1385

درباره تاریخچه دانشکده

در حال بارگذاری برای پخش

نظرات درمورد سخنان آقای دکتر صحافیان:

دكتر محمد علي افتخاري

نواررا به دقت شنیدم . خیلی خوب تنظیم شده بود .من درباره دانشکده دندانپزشکی مشهد نامه ای از آقای دکتر سندوزی دارم که به شما ارائه خواهم کرد وایشان سابقه تشکیل آن دانشکده را بصورت دیگری منعکس کرده است وبه عقیده من مطالب مندرج در سایت بایستی کاملا مستند و بدون هیچگونه تعصبی باشد.
افتخاری- آذر1385

دكتر عزت الله خامسی:
احسنت به دکترصحافیان که اینقدر از اساتید و بزرگان به نیکی یاد کرده اند. به سهم خود تشکر می کنم
آذر1385

دكتر محمد علي افتخاري

دوست خراسانی من آقای دکتر بهرمان نیز از افراد موءثر در کادر آموزشی کشور در زمینه دندان پزشکی بوده اند و یقینا خاطراتی از تدریس در مشهد دارند که ثبت آن در اینترنت مفید است. در مورد مطالب آقای دکتر صحافیان که قبلا اظهار نظر کرده بودم باید اضافه کنم آنچه را در باره خانم دکتر تیمورتاش گفته اند جالب و ارزشمنداست ولی چون در هیچیک از نشریات دندان پزشکی و یا دانشگاهی آن زمان ذکری از این موضوع نشده و حتی آقای دکتر حمید نیکوکاری رئیس دانشکده دندان پزشکی مشهد در گزارش سال 1356 خود اشاره ای به آن نکرده است لذا تأیید موضوع مستلزم دقت بیشتری است تا جنبه تازیخی قضیه خدشه دار نشود. راجع به تاریخ تشکیل دانشکده مشهد مسلما 1344 و همزمان با دانشکده ملی در تهران بوده است و اشاره به 1343 بعنوان سال تاءسیس دانشکده مشهد درست نیست. درمورد افراد دست اندر کار تأسیس دانشکده مشهد مطالبی که اینجانب در کتاب تاریخ دندان پزشکی ایران نوشته ام مستند به مدارک رسمی است که به آنها اشاره کرده ام منجمله گزارش دکتر حمید نیکوکاری به سمینار پیشرفتهای دندان پزشکی کشور در سال 1356. جادارد بزرگواران پیشکسوتی که هنوز در قید حیات هستنند اطلاعات موثق خود را در زمینه تاریخ دندان پزشکی به ایردن و انجمن دندان پزشکی ایران منعکس فرمایند تا در فرصتی مناسب و با همکاری دوستان صاحبنظر تاریخ جامع دندان پزشکی ایران تدوین گردد
12اسفند1387 March 2th, 2009

ایردن

ضمن نهایت احترام به نظرات آقای دکتر افتخاری که در کتاب تاریخ دندان پزشکی و همچنین مکاتبات فوق فرموده اند و همه مبتنی بر مدارک و اسناد است و با وجود نظرات آقای دکتر سندوزی در مکاتبات خود، که متواضعانه نقشی برای خویش در تأسیس دانشکده دندان پزشکی مشهد قائل نشده و تنها یک نفر را در این مهم مؤثر می دانند (دکتر حسین سامی راد) اما با بررسی مجموع مدارک موجود، نقش بسیار پررنگ دکتر امیر اسماعیل سندوزی در بنیانگذاری دانشکده دندان پزشکی مشهد هویداست که در کتاب چاپ شده توسط دانشکده دندان پزشکی مشهد نیز به آن اشاره شده است.

دكتر محمد علي افتخاري

ایميلی برای سندوزي فرستادم و درمورد موءسس بودنش پرسیدم زيرا در نامه ای از او که برای من نوشته و در ایردن درج کرده اي اين سمت را متذکر نشده است.
6 شهریور1390 Aug. 29th, 2011

دکتر امیر اسماعیل سندوزی
در مصاحبه منظم و مهرآمیز آقای دکتر صحافیان که مورد علاقه من و دانشجوئی موجه بودند، نکاتی هست که نیازمند اصلاح و توضیح است ولی من ضروری نمی دانم. دونکته کوچک قابل توجه است: اول؛ تا جایی که من بخاطر دارم تعداد دانشجویان 40 نفر بودند. باید در آرشیو اولین سال فراغت ازتحصیل نگاه کرد که اگر از 30 نفر بیشترند، همان 40 نفر، اگر از سی نفر کمترند، همان 30 نفر است. دوم؛ من به عنوان انسان زنده و حاضر هرگز از نفوذ فامیلی خانم دکتر بدری تیمورتاش برای اجازه تأسیس دانشکده استفاده نکردم. بعلاوه خانم دکتر بدری تیمورتاش هم نفوذی در دربار گمان نمی کنم داشتند. اگر هم داشتند من بیاد ندارم اینکار را کرده باشند. از عنایت ایشان در راضی کردن آقای دکتر فرزین بهره برداری شد و لاغیر.
13 شهریور 1390 - Sep.4th, 2011

دست نویس دکتر سندوزی درباره مصاحبه دکتر صحافیان

28 اسفند 1390
من شهرزاد صحافیان هستم؛ فرزند دکتر عباسعلی صحافیان. وقتی به سایت مراجعه کردم و به پدرم در مورد comment جناب آقای دکتر سندوزی گفتم، چند موضوع را لازم به توضیح دیدم:
1- پدرم می گویند اینکه خانم دکتر بدری تیمورتاش از نفوذ خانوادگی استفاده کرده است احساسی بوده که ما دانشجویان آن زمان داشتیم و از حقیقت پشت پرده باخبر نبودیم و گفته ی جناب آقای دکتر سندوزی صائب تر است.
2- تعداد پذیرش اولین دوره دانشکده (که پدرم ورودی آن دوره بود)30 نفر بود که 2 نفر به سربازی رفته و از آنجا که زمان پذیرش رزرو گذشته بود، با 28 نفر کلاس شان شروع شد. ولی در پایان 25 نفر در سال 1350 فارغ التحصیل شدند زیرا در طی دوره 1 نفر به پزشکی تغییر رشته داده بود و 2 نفر برای یکسال مردود و عقب افتادگی داشتند.
3- عکس فرد همراه با دکتر سندوزی، پدر من نیست. در آینده نزدیک چند عکس متعلق به آن زمان ایشان را ضمیمه خواهم کرد.

اگر اطلاعات ولو محدودی دارید، برای ثبت در تاریخ دندان پزشکی در فرم زیر بنویسید و ارسال نمایید:

دکتر امیر اسماعیل سندوزی, Dr.Sondouzi, Aug2011

مورخه شهریور 1390
سان دیاگو

دوست عزیز و بزرگوارم جناب دکتر افتخاری

با درود فراوان و سپاس از مهرتان، ایمیل شما درباره مؤسس دانشکده دندانپزشگی دانشگاه فردوسی عز وصول بخشید. یکبار دیگر هم پس از انتشار کتابتان حضورتان عرض شد. بهرحال من {درایردن} نام نویسی نکردم، مهربان دوستی مرا به عضوبت مفتخر فرمودند، بنابراین من ننوشتم که مؤسس جایی بودم. در جلوی نام من هر چه بگذارید اضافی است. این خواهش من از آن عزیز هم بود. اسامی سرپرست های دانشکده دندان پزشکی مشهد، تا جایی که من بخاطر دارم عبارت بودند از شادروان دکتر فریدون فرزین، دکتر دستوری و برای یک سال و اندی ارادتمند، پس از بازگشت از سفر؛ و بعد از ترک مشهد، آقای دکتر فرشید. جناب دکتر حسن شهیدی معاون دانشگاه و پیش از آن رئیس دانشکده پزشکی بودند. تنزل مقام ندیدم پیدا کرده باشند! سرکار خانم دکتر بدری تیمورتاش هم از بدو تأسیس معاون دانشکده بودند. ارجح از ارادتمند بودند، ولی بدلایل مختلفی همچنان معاون بودند. در مورد تأسیس دانشکده در آن زمان هدف رفع نیازمندی مردم بود ضرورت اولین، و بعد از آنهم همت و مدیریت شادروان دکتر حسین سامی راد، پایه گذار دانشکده پزشکی و ریاست سالیان دراز دانشگاه مشهد بودند. ایشان بودند که مرا از اداره بهداری استان به دانشگاه منتقل کردند و در راه تأسیس دانشکده سخت کوشیدند. نفر دوم که نامشان ضروری است، شادروان دکتر منوچهر اقبال رئیس وقت شرکت نفت بودند. وقتی از وزارت علوم مأیوس شدیم به ایشان مراجعه کردیم. طرح ضرورت تأسیس دانشکده همراه با نامه آقای دکتر سامی راد که حضورشان داده شد را خواند و متأثر شدند. دستور دادند تا در کنکور چهل دانشجو بگیریم و دولت را در مقابل عمل انجام شده قرار بدهیم. هم مبلغی به عنوان کمک مالی از اعتبار در اختیار خودشان حواله کردند تا به امضاء آقای دکتر سامی راد و ارادتمند قابل هزینه باشد، هم به سازمان برنامه فشار آوردند تا طرح را تصویب کند. دانشکده دندانپزشگی مشهد با چهل دانشجو در تنها اتاقی که در اختیار سرپرست هنری دانشجویان قرار داشت تأسیس شد. دوستان مشهدی پیش خود رئیسی برای دانشکده تک اتاقه کاندیدا کردند. این انتخاب نه مورد موافقت رئیس دانشگاه بود و نه ارادتمند که نمی خواست دانشکده، استقلال خود را از دست بدهد. در نتیجه خدمت شادروان دکتر فرزین که تا آن زمان نقشی د رکار تأسیس نداشتند رفتم و خواهش کردم. ایشان مطب پر مراجعه ای داشتند و رئیس درمانگاه بیمارستان امیرعلم تهران بودند قبول نمی کردند. نسبتی نزدیک با خانم دکتر تیمورتاش و خود من داشتند. عرض کردم حضور و نامتان را طالب هستیم. تعطیلات پایان هفته اگر سفری بفرمایید، دانشکده و دانشگاه را ممنون و مستقل از نفوذ سیاسی دوستان مشهدی خواهند کرد. خانم دکتر تیمورتاش هم تلفن کردند، ایشان مرحمت و بزرگواری فرمودند. با قبول ایشان معاونت خانم دکتر تیمورتاش هم مسلم شد و شد آنچه می باید می شد.
جواب ایمیل شما را با خط خود نوشتم تا مسئولیت آنچه نوشته ام را پذیرا باشم. کار تأسیس دانشکده افتخاریست ولی من در آن سهمی نداشته ام. کار کار عشق بود و هیچ عاشقی برای عشق نرخی تعیین نمی کند. قدر و حرمت رفتگان را عزیز بداریم. یاد شادروان دکتر حسین سامی راد، دکتر منوچهر اقبال، دکتر فوام نصیری معاون وقت دانشگاه، دکتر حسن شهیدی رئیس دانشگده پزشکی و دکتر تقی رادپور معاون دانشکده پزشگی گرامی باد. سرورانی بودند که جویای نام نبودند. من که کسی نبودم و نیستم.

دوستدار
امیر اسماعیل سندوزی

تصویر دست نویس دکتر اسماعیل سندوزی برای دکتر افتخاری در مورد دانشکده دندان پزشکی مشهد
شهریور 1390 سپتامبر 2011 - سن دیاگو - امریکا

mashad dental school دانشکده دندانپزشکی مشهد

دکتر امیر اسماعیل سندوزی و آقای هومان حقاری فرزند آقای مهندس تقی حقاری - 1358

دکتر عباسعلی صحافیان, دکتر امیر اسماعیل سندوزی, دانشکده دندان پزشکی مشهد

جمعی از دانشجویان دانشکده دندان پزشکی مشهد با دکتر امیر اسماعیل سندوزی و همسرشان - دانشکده دندان پزشکی مشهد - 1348
دکتر عباسعلی صحافیان نفر اول راست و دکتر محمد مشرف و دکتر عبدالله سلوتی دو نفر سمت جپ هستند.

دکتر عباسعلی صحافیان و دکتر بدری تیمورتاش

دکتر بدرالسادات تیمورتاش، دندان پزشک، مؤسس دانشکده دندان پزشکی مشهد

دکتر بدری تیمورتاش، دندان پزشک، یکی از مؤسسین دانشکده دندان پزشکی مشهد

آلبوم عکس دانشکده

تاریخچه دانشکده به نقل از دکترمحمدعلی افتخاری ( کتاب تاریخ دندان پزشکی ایران 1313 تا 1383) - چاپ اول - 1383 (توضیح: بنا به گفته مؤلف محترم، این مبحث در چاپ بعدی مورد تجدیدنظر قرار می گیرد)

دانشگاه فردوسی مشهد درسال 1335 رسمیت یافت. ده سال قبل از آن، مدرسه عالی بهداری در آن شهر شروع به تربیت بهدار کرد. بهداران با داشتن دیپلم کامل متوسطه و چهار سال تحصیل در مدرسه عالی بهداری می توانستند در شهرهای کم جمعیت استان خراسان خدمت کنند و حق داشتند بعد از چند سال کار وارد سال چهارم پزشکی شده به تحصیلات خود ادامه دهند. بعضی از این بهداران بعدها جزء بهترین پزشکان خراسان شدند.
مدرسه عالی بهداری مشهد بعد از رسمیت یافتن دانشگاه تبدیل به دانشکده پزشکی شد. یکی از مدرسین مدرسه عالی بهداری خانم دکتر بدری تیمورتاش بود که تحصیلات دندان پزشکی خود را در بلژیک انجام داده و مدرک دکترای خود را پس از گذراندن پایان نامه در سال 1321 از دانشگاه تهران گرفته بود و در سال 1325 سمت دانشیاری بیماری های دهان را داشت. به دنبال پیگیری های جامعه دندان پزشکی ایران و همکاری دکتر اسمعیل سندوزی (سردبیر وقت دانشکده پزشکی) دکتر سیاح به اتفاق دکتر فرزین که به موجب ابلاغ شماره 4272 مورخ 13/4/44 برای سرپرستی دانشکده دندان پزشکی دانشگاه فردوسی مشهد در نظر گرفته شده بود به مشهد عزیمت کردند و چون دکتر فرزین به علت اشتغالات فراوان در تهران، نمی توانست بیش از یک روز در هفته به مشهد مسافرت کند، امور دانشکده مشهد به معاون ایشان خانم دکتر تیمورتاش محول شد و دانشکده از سال 1344 با سه عضو هیٱت علمی و در یک اتاق در ساختمان دانشکده پزشکی شروع به کار کرد. در ابتدای سال 1345 دانشکده دندان پزشکی جدا شد و به منزل شخصی آقای موسی قائم مقامی واقع در خیابان اسرار که فعلاً سلف سرویس دانشجویان می باشد منتقل گشت. در این ساختمان یک دستگاه یونیت شیرانا نصب شد که متناسب با تعداد مراجعین نبود لذا ساختمان وسیعی که متعلق به سرهنگ مبین بود و در خیابان کوه سنگی مقابل بیمارستان 17 شهریور قرار داشت در سال 1347 اجاره شد و این ساختمان با چند یونیت افتتاح گردید.
از بدو تٱسیس دانشکده برای ایجاد ساختمان اختصاصی دندان پزشکی با تجهیزات مدرن و متناسب با نیاز مردم خراسان، اقدامات زیادی توسط مسؤولین وقت به عمل می آمد تا این که در سال 1353 پس از تکمیل نقشه جدید ساختمان دانشکده با مساحتی حدود 16200 متر مربع در دو طبقه و با هزینه ای قریب 140 میلیون ریال با پیگیری های دکتر پرویز آذر مهر به بهره برداری رسید و ساختمان های استیجاری به تدریج تخلیه و تجهیزات آن به محل جدید منتقل شد.
محل جدید شامل یک کلینیک بزرگ دارای 120 واحد دندان پزشکی مدرن با کلیه تجهیزات یک کلینیک اختصاصی می باشد که به سه قسمت 40 واحدی تقسیم گردیده و شامل بخش های مختلف پروتزهای دندانی- ارتودنسی- پریودونتولوژی- دندان پزشکی ترمیمی- دندان پزشکی کودکان- جراحی دهان و فک و بیماری های دهان می باشد که اختصاص به آموزش دانشجویان دارد. بخش تشخیص و رادیوگرافی از این کلینیک جدا بوده و دارای واحدهای خاص جهت تشخیص و مجهز به دستگاه های رادیولوژی عمومی- رادیوگرافی داخل دهانی و سفالومتری و ارتوپانتوموگراف می باشد که در امر تشخیص و توزیع بیماران به بخش های مختلف نقش اساسی دارد.
سه لابراتوار با ظرفیت 12 نفر مجهز به کلیه وسایل، دانشجویان را در امر آموزش کارهای کلینیکی ساختن پروتزهای دندانی یاری می کنند و یک لابراتوار 20 نفری مخصوص تکنیسین های پروتز نیز موجود می باشد. از نظر علوم پایه، بخش های آسیب شناسی و بافت شناسی و میکروب شناسی در محل جدید مستقر شده و آموزش سایر رشته ها در مراکز پزشکی دانشگاه انجام می پذیرد.
کتابخانه دانشکده در دو طبقه با سیستم قفسه باز اداره می شود و علاوه بر کتب داخلی و خارجی مورد نیاز دانشجویان، آبونمان بیش از 40 مجله تخصصی دندان پزشکی را که حاوی آخرین تحقیقات و مقالات در زمینه دندان پزشکی است دارا می باشد. در خارج از ساختمان اصلی، آمفی تاتر دانشکده با گنجایش 280 نفر و همچنین بیمارستان ده تختی که قابل افزایش تا 20 تختخواب می باشد مخصوص جراحی فک و صورت وجود دارد که شامل دو اتاق عمل بوده و به آمفی تاتر متصل است.
همگام با اقدامات ساختمانی و تجهیزاتی دانشکده، نسبت به افزایش و ارتقاء سطح دانش اعضاء هیٱت علمی نیز کارهای مؤثری انجام شد به طوری که پس از گذشت دو سال کادر آموزش دانشکده از سه نفر به حدود 50 نفر در مراتب استادی تا مربی رسیده است که از این تعداد، 15 نفر دارای درجه تخصصی در رشته های مختلف دندان پزشکی از دانشکده های معتبر خارجی می باشند.
ضمناً بر اساس قراردادی که در دو سال قبل با دانشگاه آمریکایی جرج تاون منعقد گردیده است هم اکنون تعداد پنج نفر از اعضاء هیٱت علمی در آمریکا مشغول طی دوره تخصصی بوده و در سال جاری تعدادی از اساتید آن دانشگاه برای تدریس به مشهد می آیند. ظرفیت پذیرش دانشجو از 30 نفر در شروع کار، اکنون به 60 نفر رسیده و تعداد فارغ التحصیلان این دانشکده در شش دوره گذشته مجموعاً 180 نفر بوده است.

دانشکده دندان پزشکی مشهد در کتاب دانشکده های دندان پزشکی ایران -سال 1382
دانشکده دندان پزشکی مشهد در مهر ماه سال 1344 با پیشنهاد آقای دکتر اسماعیل سندوزی سردبیر دانشکده پزشکی به معاونت خانم دکتر بدری تیمورتاش تاسیس و سرپرستی آن به دکتر فریدون فرزین استاد دانشکده دندان پزشکی تهران واگذار شد. در ابتدای سال 1345 دانشکده دندان پزشکی از دانشکده پزشکی جدا گردید و به منزل شخصی آقای موسی قائم مقامی واقع در خیابان اسرار که فعلا سلف سرویس دانشجویان می باشد منتقل گشت. در ساختمان جدید یک دستگاه یونیت شیرانا نصب شد که با افزایش مراجعه کنندگان کمبود مکان و تجهیزات احساس گردید. برای رفع این نقیصه ساختمان وسیع متعلق به سرهنگ مبین در خیابان کوه سنگی مقابل بیمارستان 17 شهریور اجاره گردید و این ساختمان با 20 یونیت افتتاح گردید. در سال 1353 پس از تکمیل نقشه جدید، ساختمان دندان پزشکی (ساختمان فعلی)، با هزینه 140 میلیون ریال با پی گیری های آقای دکتر آذر مهر به بهره برداری رسید. ساختمان دانشکده در زمینی به مساحت 20000 متر مربع بنا گردید که شامل سه بلوک ساختمانی می باشد. زیر بنای آموزشی 6000 متر مربع و غیر آموزشی آن 2370 متر مربع است. دانشکده دارای 4 کلاس درس به مساحت 390 متر مربع می باشد. سالن آمفی تئاتر بیمارستان دانشکده بعدا در سال 1357 اضافه گردید و مورد استفاده قرار گرفت.
اطلاعات كلي هيأت علمي و دانشجويان
تعداد اعضاي هيأت علمي:
استاد :6
دانشيار :19
استاديار :39
مربي :12
تعداد دانشجويان شاغل به تحصيل در دانشكده:
علوم پايه دروس اختصاصي
خانم 71 166
آقا 74 194
گروه هاي آموزشي مصوب: بيماري هاي دهان و تشخيص، راديولوژي دندان، فك و صورت، دندان پزشكي كودكان، ارتودنتيكس، آسيب شناسي دهان و فك، جراحي دهان، پريودنتيكس، اندودنتيكس، دندان پزشكي ترميمي و پروتز هاي دنداني
نحوه آشنايي با دانشكده: دانشجويان تازه وارد طي يك بازديد حضوري به منظور آشنايي با قسمت هاي مختلف دانشكده و جلسه معارفه با دانشگاه و دانشكده آشنا مي شوند. به اين دانشجويان دفترچه راهنما ارائه مي شود كه شامل تاريخچه و مشخصات كلي دانشگاه و دانشكده، قوانين و مقررات آموزشي، تسهيلاتي كه دانشكده در اختيار دانشجويان مي گذارد و نحوه استفاده از آنها، مرجع و نحوه رفع مشكلات دانشجويي از جمله مشكلات آموزشي، تحصيلي، مشاوره هاي خانوادگي و تربيتي و ... است. به هيأت علمي دفترچه راهنما ارائه نمي شود.

اطلاعات وب سایت دانشکده دندان پزشکی مشهد (در سال 1387)

درباره دانشکده

دانشکده دندانپزشکی مشهد در سال 1344 تاسیس گردیده است و از آن زمان تاکنون به تربیت و آموزش فارغ التحصیلان متعدد در رشته دندانپزشکی و تخصص های مختلف این رشته همت گمارده است. دانشکده دندانپزشکی مشهد اکنون یکی از مراکز عمده تربیت دندانپزشکان در کشور به شمار می اید. به علاوه این دانشکده به همراه مرکز تحقیقات دندانپزشکی مشهد یکی از مراکز پژوهشی مهم در زمینه پژوهش های مختلف در علوم دندانپزشکی در کشور است.

در حال حاضر تحقیقات در اکثر زمینه های مرتبط بطور فعال در حال انجام است. این تحقیقات برگرفته از اولویت های پژوهشی دانشکده است. برخی از این اولویت ها عبارتند از : پژوهش در آموزش دندانپزشكي، تعيين روشهاي درماني مناسبتر مورد نياز جامعه، 3) روشهاي ارتقاء بهداشت دهان در جامعه، کنترل عفونت در دندانپزشکی، هدایت ارتقاء کیفیت تولید مواد و وسایل دندانپزشکی در داخل کشور و تعیین و اصلاح رفتارهای مربوط به شیوه زندگی افراد در رابطه با سلامت دهان و دندان.
در حال حاضر 11 گروه در دانشکده دندانپزشکی وجود دارد که عبارتند گروه رادیولوژی فک و صورت، گروه جراحی فک و صورت ، گروه پریودانتیکس، گروه اندودانتیکس، گروه بیماریهای دهان، گروه ارتدانتیکس، گروه دندانپزشکی ترمیمی و زیبائی، گروه پروتزهای دندانی، گروه دندانپزشکی اطفال و گروه آسیب شناسی دهان، فک و صورت و گروه دندانپزشکی جامعه نگر و تعداد اعضاء هیئت علمی مشغول به کار در این گروه ها جمعاً 103 نفر است که شامل 9 استاد، 18 دانشیار و 65 استادیار و 11 مربی هستند. به علاوه 3 نفر دندانپزشک متخصص بعنوان کادر درمانی مشغول کار در گروه های آموزشی می باشند.
مراکز پژوهشی موجود در دانشکده در ارتباط تنگاتنگ با مرکز تحقیقات دندانپزشکی به کار هدایت تحقیقات کلینیکی و آزمایشگاهی در زمینه علوم دندانپزشکی فعالیت دارند و شامل واحد پژوهش های حیوانی، واحد پژوهش های مواد دندانی، واحد پژوهش های ایمپلنت دندانی، واحد پژوهش های پروتزهای دندانی و واحد پژوهش دردهای فکی صورتی می باشند. علاوه بر این واحدها، 10 بخش دانشکده جمعاً بیش از یکصد و شصت یونیت دندانپزشکی را در خود جای داده اند که به موازات امر درمان بیماران و آموزش دانشجویان عمومی و تخصصی، به امر تحقیقات بالینی در زمینه های دندانپزشکی می پردازند.تعداد دانشجویان دانشکده دندانپزشکی در حال حاضر 425 و تعداد رزیدنت های تخصصی 82 نفر می باشند
کتابخانه دانشکده در طبقه دوم دانشکده با بیش از 4500 جلد کتاب لاتین و 3000 جلد کتاب فارسی در اختیار استفاده کنندگان قرار دارد. به علاوه آرشیو کامل و جامعی از ژورنالهای انگلیسی زبان در کتابخانه وجود دارد و در حال حاضر کتابخانه از اشتراک (آبونمان) 16 عنوان ژورنال دندانپزشکی بین المللی معتبر برخوردار است. منابع on line متعددی نیز از طریق سایت دانشگاه علوم پزشکی مشهد در اختیار دانشجویان و اعضاء هیئت علمی قرار دارد. سه سالن اینترنت جداگانه مخصوص اعضاء هیئت علمی ، دستياران و دانشجویان در کار جستجوی منابع الکترونیک علمی با بیش از 40 دستگاه کامپیوتر در اختیار اعضاء قرار دارد.
شورای پژوهشی دانشکده دندانپزشکی به هدایت، تصویب و راهنمایی محققین دانشکده اهتمام دارد. تصویب طرحهای تحقیقاتی اعضاء هیئت علمی و پایان نامه های دانشجویی و تخصصی یکی از وظایف اصلی شورای پژوهشی است که تقریباً همه هفته تشکیل جلسه می دهد. در سال 85 تاکنون تعداد بیست جلسه این شورا تشکیل شده است و تاکنون به تصویب 94 تعداد طرح در سال جاری همت گمارده است. تعداد اعضاء این شورا در حال حاضر 10 نفر است. به علاوه از وظایف عمده شورا توانمندسازی محققین است. در این راستا شورا اقدام به برگزاری کارگاه هفتگی آنالیزهای آماری نموده است. به علاوه واحد کمک به پژوهش های بالینی با حضور متخصص آمار و با مساعدت معاونت پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی در دانشکده مستقر گردیده است.

معرفی مرجوم دکتر حسین سامی راد که از نظر دکتر سندوزی، مؤسس وافعی دانشکده بوده اند

دکتر حسین سامی راد

استاد حسین سامی راد در شهر بجنورد در یک خانواده اصیل ایلاتی ایران پا به عرصه وجود گذاشت. پس از تحصیلات اولیه در خراسان برای ادامه تحصیل عازم فرانسه شد و در پاریس با دکتر منوچهر اقبال دوست و هم منزل می‌شود. دکتر سامی راد دوره تخصص خود را در بیماری‌های اطفال با امتیاز به پایان می‌رساند و در سال 1315 با دارا بودن دکترای پزشکی از پاریس با درجه ممتاز و تخصص اطفال و سابقه تدریس فیزیولوژی در دانشگاه پاریس به تهران وارد شد. دکتر سامی راد برای تدریس علوم فیزیولوژی در دانشگاه تهران استخدام می‌شود. با وجودیکه داشتن شغل در دانشگاه تهران آنروز و زندگی در تهرانی که در آن وسایل راحتی از قبیل برق و وسایل نقلیه و تسهیلات تفریح مانند سینما و تآتر و ... بتازگی فراهم شده بود, آرزوی هر تحصیل کرده آنروز وحتا بعد ها بود ولی ایشان با وجود بدست آوردن تمام مزایای زندگی در تهران, به خراسان می‌رود. از خاطراتشان که درجه عقب ماندگی جامعه آن زمان را می رساند این بود که در میهمانی که بخاطر ورودشان به مشهد از طرف خانواده ترتیب داده شده بود, او برای دوستان توضیح می‌دهد که تخصص اطفال از پاریس گرفته. یکی از دوستان می‌گوید: ”ای کاش چند سال بیشتر در فرنگ مانده بودی تا درجه دکترای بیماریهای بزرگسالان را می‌گرفتی!“
اصولاً در آن زمان نه تنها برای کودکان ارزشی قائل نبودند و اغلب به علت جهل عمومی, اطفال در دوران کودکی از بین می‌رفتند. نه تنها در شهرستان‌ها بلکه در تهران هم از پزشک متخصص خبری نبود. و اگر بود در دسترس همگان نبود و نیز در همان زمان معاینه خانم‌ها بوسیله پزشکان مرد ممنوع و دست زدن به جسد مرده حتا برای کسب دانش حرام و گناه محسوب می‌شد. در چنین شرایطی دکتر سامی راد به خراسان می‌رود و برای مبارزه با بیماری‌ها و کمک به تامین بهداشت و بالا بردن سطح دانش عمومی مردانه اقدام می‌کند. دکتر سامی راد خدمت خود را در سال های 1318 و 1319 از شهرداری مشهد شروع کرد و برای اولین بار درمانگاهی رایگان برای درمان کودکان خانواده های بی بضاعت در شهرداری دایر کرد.
بعد از سال 1320 دکتر سامی به فکر تربیت پزشک از شهرستانها برای شهرستان‌ها افتاد و برای تامین این هدف, قانون تاسیس آموزشگاه‌های بهداری را شخصاً نوشت و شخصاً برای وزیر فرهنگ وقت ”مرحوم حکمت“ برد و اجازه تاسیس آموزشگاه‌های بهداری را گرفت که بعداً در خراسان و اصفهان و شیراز هم تاسیس شد که هر یک از این سه آموزشگاه موجب تاسیس دانشگاهی شد.
دکتر سامی راد آموزشگاه بهداری خراسان را از دبیرستان فردوسی مشهد شروع کرد . در گوشه دبیرستان کلاسی برای تربیت پزشک تاسیس کرد. بعد از سال‌های 1330 چهره پزشکی مشهد بکلی عوض شد. پس از آن مصمم شد آموزشگاه بهداری خود را تبدیل به دانشکده پزشکی نماید. برای این منظور طرح تاسیس دانشگاه‌های شهرستان‌ها را با کمک اساتید و دوستانش تهیه و از مجلس شورای ملی گذراند. در سالهای بعد از 1338 به تاسیس دانشگاه مشهد در خیابان دانشگاه اقدام کرد. و نیز بنای مرکز پزشکی دانشگاه را در خیابان احمد آباد مشهد تاسیس کرد. دکتر سامی راد پس از انقلاب به منزل شخصی خود در شمال رفت و آنجا زندگی کرد و در این ناحیه در کنار منزل خود, درمانگاه رایگانی برای مردم نیازمند احداث کرد. صبح‌ها شخصاً به درمان رایگان کودکان بی بضاعت می‌پرداخت.
استاد سامی راد در تاریخ 29 شهریور 1365 درگذشت و در جوار حضرت امام رضا(ع) به خاک سپرده شد
روحش شاد. یادش گرامی
خانم فخران - دختر خواهر دکتر

نقل از شیندخت